جانشین مبارک باید مشرعیتش را از مردم بگیرد! مصاحبه کارین لوکفلد با "مامدو حبشی"- ترجمه آزاده ارفع

ناسیونالیست ها، لیبرال ها، مسلمانان و چپ ها: مجلس ملی باید رهبری جدید برای مصر معین کند. حضور فعال جوانان ضروری است

مصاحبه کارین لوکفلد با "مامدو حبشی" در قاهر ه

مامدو حبشی معاون آلترناتیوها در فوروم جهانی و

مدیر مرکز تحقیقات عربی-آفریقایی در قاهره میباشد.

ترجمه آزاده ارفع

س:به مدت دو هفته است که تظاهرات مردم ، مصر را به لرزه در آورده است، خیلی ها از بحران در کشور مصر سخن می گویند؟

ج: من از بحران صحبت نمی کنم این یک انقلاب است. شاید از نظر رژیم این یک بحران باشد.ولی برای ما این یک انقلاب است. این وضعیت تمامی شرایط یک انقلاب را در خود داشته و آغاز یک عصر جدید است. از 25 ژانویه مصری ها به ملت های آزاد در جهان تعلق دارند. و این به ویژه مهم است که مردم می خواهند که مبارک برود. کار مبارک تمام شده است. این تصمیم او نیست که استعفا بدهد. ملت مصر تصمیم گرفته است که مبارک باید برود.

س: تظاهر کنندگان اما به سیستم مبارک اعتراض دارند!

ج: بله استعفای مبارک به معنای تمام شدن کار این رژیم نبوده اما قدم بسیار بزرگی در این جهت است. برای همین هم هست که من از یک دست آورد انقلابی صحبت میکنم.

س: بعد از استعفای مبارک چه اتفاقی می افتد. آیا این حرکات خاموش می شود ؟

ج: بعد از استعفای مبارک یک دوره گذار با روند طولانی برای رسیدن واقعی به درخواست های انقلاب آغاز می شود. این یک انقلاب واقعی خواهد بود. تظاهرکنندگان روی خیلی از درخواست هایشان متحد شده اند: انحلال "حزب دموکرات ملی"( حزب حاکم) ، انحلال سازمان امنیت، انحلال هر دو پارلمان" ساختگی . روی این درخواست ها صرفنظر از اعتقادات ایدئولوژیک وحدت وجود دارد. این یک جنگ قدرت بین ما و رژیم خواهد بود.ما غیر از قدرت مردم هیچ سلاحی در دست نداریم. فشار خیابان ها و وحدت ما. رژیم اما همه چیز دارد غیر از مشروعت.

س: مبارزه واقعی بعد از رفتن مبارک تازه آغاز خواهد شد.

ج: این مرحله انتقال احتمالا تا یکی دو سال طول بکشد. ما باید خودمان را روی انتخابات آزاد متحد کنیم. ما احتیاج به زمان برای نفس کشیدن ، برای بحث های سیا سی، سازماندهی و آماده سازی انتخابات داریم.

س: به نظر میرسد که خیلی از تظاهر کنندگان به دگرگونی های بی واسطه امیدوارند.

ج: بله دموکراسی طبیعتا" بیشتر از یک انتخابات آزاد میباشد. دموکراسی یعنی دگرگونی رادیکال و عدالت اجتماعی. ما به تقسیم ثروت در جامعه نیاز داریم،بالایی ها باید به پائینی ها بدهند،نه اینکه از آنها بگیرند. ما به دستمزد بالا و درآمد بهتر برای فقرای جامعه نیاز داریم. به این باید در روند دگرگونی دست یابیم. مردم نمی توانند برای تامین نیازمندی ها و حقوق اجتماعی شان تا یک انتخابات آزاد و تا استقرار رژیم جدید منتظر بمانند.

س: در 25 ژانویه کار، دستمزد عادلانه و حقوق اجتماعی از اولین درخواست ها بودند.

ج: دقیقا، برای همین باید این دگرگونی ها در اولویت باشند. مبارزه با فساد و پارتی بازی در ساختار قدرت نیز به این اولویت ها تعلق دارد. علاوه بر این ما نیاز تامل و تعمق داریم. در این مورد ما طرحی داریم برای یک نهاد یا یک کمیسیون احتمالا 50 نفره که روی یک قانون اساسی جدید کار کنند. در این مورد باید بحث طولانی و مفصلی در جامعه صورت گیرد.همه جریانات فکری و ایدئولوژیک باید در این مباحثات شرکت کنند و در نهایت از این طریق به تقسیم عادلانه قدرت دست یابیم.

س: آیا ما می توانیم در این مرحله حساس به رهبری سیاسی دست یابیم؟

ج: این سوال اصلی است. بعد از چهار دهه دیکتاتوری چهره نیروهای سیاسی در مصر بسیار به هم ریخته میباشد. ما احزاب درست و حسابی نداریم بلکه احزابی داریم که خود را با رژیم حاکم همساز کرده اند. به همین دلیل ما سازمان های غیر قانونی زیادی در مصر داریم برای مثال اخوان المسلمین که در غرب از آن یک چهره خطرناک ساخته اند. طبیعی است که آنها اژدها نیستند ، اینها بخشی از جامعه مصر هستند. ما گروه های جامعه ی مدنی زیادی داریم که خیلی مهم هستند زیرا که فعالان سیاسی می توانستند خودشان را در این گروه ها سازمان دهند. اتحادیه های مستقل ، تشکل های صنفی ، سازمان های غیر دولتی و الی آخر...وجود دارند. ما گروه های جوانان زیادی داریم که همدیگر را از طریق اینترنت پیدا کرده اند. برای مثال گروه " ما همه خالد سعید هستیم"." خالد سعید" جوانی بود که در اسکندریه توسط پلیس کشته شد. قبل از انقلاب توسط این سایت حدود 450 هزار نفر باهم مکاتبه می کردند. البته این فقط یک مثال است. در این گروه ها یک اصل جدید وجود دارد که آن سازمان دهی غیر متمرکز با حداقل توافق است و این شیوه ای است که و این کار می کند.

س: آیا احزاب سنتی و این گروه های جدید همدیگر را می توانند بفهمند؟ چگونه باید از این معجون یک رهبری سیاسی ایجاد شود.

ج: حالا، طبیعتا" برای جوانان اکثر این احزاب غیر قابل اعتماد هستند اما ما سناریوئی برای ساختن یک رهبری داریم. مجلس ملی باید یک کمیته ملی ایجاد کند که رهبری را بدست گیرد.البته این کار دریک نشست به نتیجه نخواهد رسید. بنابراین ما باید با هم به توافق دست یابیم. تمام بلوک های سیاسی بطور مساوی باید در آن سهیم باشند. چهار بلوک سیاسی وجود دارد ناسیونالیست ها، لیبرال ها، مسلمانان و چپ ها. منفردین و گروه های اجتماعی ، سازمان های غیر دولتی، اتحادیه ها، تشکل های صنفی – و همه باید در این پروسه گذار در نظر گرفته شوند.و مهم تر از همه حداقل یک سوم نمایندگی باید به گروه های جوانان سپرده شود.

س: سخن از یک کمیسیون چهارده نفری است که دوران گذار را به لحاظ سیاسی رهبری کند و حتی نام هائی هم اعلام شده است.

ج: بله ، پیشنهادات زیادی داده شده است و من نمی دانم که کدام یک از این پیشنهادات پیش خواهد رفت. سوال این جاست که این افراد وکالت را ازچه کسانی دریافت کرده اند و یا چه کسی به آنها این مشروعیت را داده است؟ مهم تر از هر چیز این است که این افراد در یک روند دمکراتیک انتخاب شوند، از طریق کمیته ای برگزیده شوند که خود به طور دموکراتیک تشکیل و مورد پذیرش قرار گرفته است. واما این کار با توجه به وضعیت نیروهای سیاسی ما کار ساده ای نمی باشد.

س: در غرب اینطور به نظر می آید که "محمد براده ای" یا " امر موسی"رئیس اتحادیه عرب مورد توجه هستند. نظر شما در این باره چیست؟

ج: "ال براده ای" یا "امر موسی" یا هر کس دیگری از این نوع. در مذاکرات نمایندگان رژیم مبارک هم هستند ولی این آن تغییری نیست که مردم مصر خواهان آن هستند. رژیمی که آین ها می خواهند باید مورد قبول غرب و همچنین اسرائیل باشد - و پذیرش چنین چیزی برای ما ساده نیست."ال براده ای" اگر با مردم بماند می تواند شانسی داشته باشد و این در صورتی است که اگر مردم این مشروعیت را به وی بدهند. این هم برای "ال براده ای" و هر کس دیگری صادق است. مردم باید به این افرادوکالت بدهند و نه رژیم. اما به اصطلاح جامعه جهانی که اساسا از آمریکا و اروپا تشکیل شده تحت تاثیر منافع اسرائیل است. نگاه کنید به واکنش حکومت آمریکا به حوادث پس از 25 ژانویه. آنها تنها به اهمیت ژئوپولیتیک کشور من اهمیت می دهند .مصر یکی از ستون های اساسی استراتژی جهانی آمریکا می باشد برای آن که جهان را بر اساس خواسته های خود شکل دهد. اما مصر می تواند به سمت دیگری حرکت کند همانطور که اخناتون(1) و جمال عبدالناصر نشان دادند و از همین مسئله است که آمریکا و غرب وحشت دارند . آنها همه تلاش خود را می کنند که وضعیت کنونی را حفظ کنند.

1- اخناتون کسی که بنیان گزار آئین یکتا پرستی در مصر باستان بود.