۱۳۸۹ تیر ۲۹, سه‌شنبه

خیمه گاه اصلی استبداد را در هم بکوبیم!

.....بخش بزرگی از نیروهای جنبش اعتراضی به ویژه جوانان که نیروی ضربتی اصلی این جنبش هستند تاکنون مقابله مستقیم با مانع اصلی پیشروی یعنی دستگاه ولایی را در کانون توجه و تمرکز خود داشته اند، اما آن بخش از نیروهایی که تاکنون به نام اصلاح نظام از صراحت نظری در مقابله با ولایت فقیه گریزان بوده اند و حد اعتراض خود را در کادر اصلاح نظام قرار داده اند اگر بخواهند در صحنه سیاسی باقی بمانند و ارتباط خود را با جنبش اعتراضی حفظ نمایند ناچارند رویارویی مستقیم با ولایت فقیه را در برابر خود بگذارند.....

وبلاگ رادیو راه کارگر: دشوار شدن برگزاری اجتماعات اعتراضی توده ای خیابانی که به ضرب سرکوب وحشیانه و ممتد رژیم صورت گرفته؛ یک حقیقت اساسی که مهم ترین و فشرده ترین جمع بندی کل مبارزات دوره پس از شکل گیری خیزش نوین اعتراضی است را نمی تواند و نباید در سایه قرار دهد و آن این است که ولایت فقیه به عنوان سنگر اصلی زور و استبداد  همچنان باید آماج اصلی اعتراضات و هدف مهم مرحله ای پیشروی جنبش ضد دیکتاتوری تلقی شود. این به معنای آن است که اولا: بدون درهم شکستن مقاومت ارتجاعی ولایت فقیه راهی به سوی پیشروی وجود ندارد و از این رو خمیه گاه اصلی استبداد مذهبی در شرایط دشواری ارتباطات مستقیم و سراسری می تواند و باید به عنوان هدف و آماج واقعی بسیاری از حرکت های اعتراضی مجزا تبدیل شود. هر چند شکل حرکت از اقتضائات توازن قوا تبعیت می کند؛ اما هدف در هر حال می باید تعضیف این دستگاه باشد. ثانیا: آماج قرار دادن ولایت فقیه تنها در رویارویی های خیابانی و تظاهرات و اجتماعات بزرگ نمی تواند خلاصه شود. تردیدی نیست که این شکل از رویارویی بسیار مهم است، اما علامت تساوی گذاشتن میان شکل خاصی از اعتراض و آماج اصلی جنبش ضد دیکتاتوری، دشواری برگزاری این شکل از اعتراض را مستقیما با ماهیت هدف مرحله ای جنبش اعتراضی پیوند می زند در حالی که تشخیص دستگاه ولایی به عنوان آماج اصلی اعتراض مردم در مرحله کنونی با این که در وجه عمده در اجتماعات اعتراضی توده ای صراحت یافته است؛ اما از درون آن شکل نگرفته و از شکل های اعتراض مستقل است. ثالثا: معنای آماج قرار دادن دستگاه ولایی درهم کوبیدن آن در همه حوزه های سیاسی، حقوقی، اجتماعی، مدنی و طبقاتی است. به عبارت دیگر همه شکل هایی از اعتراض یا اقدام که به تعمیق بحران مشروعیت دستگاه ولایی و گسترش انزوای آن در میان مردم ایران منجر می شود می تواند به شکلی فعالانه در دستور کار جنبش قرار گیرد. البته بخش بزرگی از نیروهای جنبش اعتراضی به ویژه جوانان که نیروی ضربتی اصلی این جنبش هستند تاکنون مقابله مستقیم با مانع اصلی پیشروی یعنی دستگاه ولایی را در کانون توجه و تمرکز خود داشته اند، اما آن بخش از نیروهایی که تاکنون به نام اصلاح نظام از صراحت نظری در مقابله با ولایت فقیه گریزان بوده اند و حد اعتراض خود را در کادر اصلاح نظام قرار داده اند اگر بخواهند در صحنه سیاسی باقی بمانند و ارتباط خود را با جنبش اعتراضی حفظ نمایند ناچارند رویارویی مستقیم با ولایت فقیه را در برابر خود بگذارند. هرچه این روند با عمق بیشتری همراه باشد به همان میزان، شانس ادامه بقای سیاسی آنان نیز بهبود می یابد. برای این نیروها در موقعیت کنونی که تجمعات بزرگ اعتراضی امکان ناپذیر شده و شبکه های ارتباطی زیر سرکوب شدید و بی وقفه ضربه خورده است، تاکید بر لزوم جدایی دین از دولت، و ایستادگی بر آزادی های مدنی و عرفی دو حوزه مهم رویارویی مستقیم با دستگاه ولایی است. در این مسیر کارزار نظری و روشنگری وسیع، علنی و آشکار بر سر لزوم تغییر قانون اساسی و برچیدن کل ولایت فقیه از درون آن گام ابتدایی و اولیه در مسیر تبلیغ و ترویج جدایی کامل دین از دولت است.