-
در حالی که غرب و مدیای متعلق به آن از سقوط کوبانی خبر می دهد و از قول این و آن به اصطلاح » کارشناس » تیتر می زنند : » کوبانی قربانی خواهد شد «، خودش نشان می دهد که ناقوس مرگ #کوبانی را از همین حالا بصدا در آورده اند . دارند با یک بازی کثیف تسلیم یک ملت و یک مقاومت را زمینه چینی می کنند تا در پس آن در ردای » ناجی » وارد میدان شوند .
کوبانی ، همان جائی که در قرن بیست و یکم » راه کوبانی » خلق و پی گرفته شد .
معلوم است وقتی که ، معاون حزب اتحاد دموکراتیک روژئاوا ، آسیه عبدالله ، ندا می دهد و خواستار ایجاد یک » کریدور کمک رسانی » می گردد و حتی صالح مسلم رهبر حزب خواستار کمک های نظامی از سوی جامعه جهانی می شود ، دقیقا بر این امر آگاه هستند و می دانند که هیچگاه جنایتکاران و پروار کنندگان داعش کمکی به آنها نخواهند کرد . صدائی که از حلقوم آنان بر می خیزد …….
…… بیشتر به چالش گرفتن غرب و متحد دیرینه اش ، دولت شبه فاشیست ترکیه ، با آن » اخلاق دوگانه » شان است . نه یک کلمه کمتر و یا بیشتر .
چنین درخواستی یک اقدام تاکتیکی ست و فرق دارد با امدادخواهی های گروه ها و نیروها ی حقیری که اصل و فرع سیاست های شان بر حول دخیل بستن به غرب می چرخد و نافشان را تو گوئی با لبیک » دخالت های بشردوستانه جامعه جهانی » بسته اند
چنین نجواهائی فرق دارد با صداهای نحس » کمونیست!!؟ » های زهوار در رفته ای که سناریو «سیاه و سفید » می نویسند و مبارزه با » اسلام سیاسی » برایشان هم استراتژی است و هم تاکتیک و ائتلاف با » شیطان «هم برایشان مقدس .
صداهای حقیر مستتر در اندیشه های تنگ ناسیونالیستی برخی از احزاب کورد را نیز به این قطار متوهمین اضافه کنید . پان ایرانیست های » آریائی نژاد» که دیگر جای خود دارند . زوزه های گرگ در لباس میش این روزهای داعشان اسلامی حاکم بر ایران خودمان که هم نیازی به گفتن ندارد .
می ماند ما . ماها که اتوپیائی نمی اندیشیم ، مائی که به هیچیک از قدرت های خارجی متوهم نیستیم ، مائی که برایمان مثل روز روشن است که بدور از فضای احساسی و انتظار غیرممکن ها از » یگان های مدافع خلق «، حتی در صورت سقوط احتمالی #کوبانی ، انگشت اتهام را بسوی چه کسانی باید بگیریم و مبارزه علیه اینها را از همان جائی آغاز کنیم که از کوبانی آغاز شده بود . انگشت اتهام نه فقط بسوی داعش ، بلکه مدافعان » حقوق بشر» کذائی و جامعه جهانی قلابی و در راسش آمریکای اشغالگر .
باید برای مان روشن باشد که سقوط کوبانی پایان دنیا نیست . ترکیه جنایتکار و اربابش اشتباه محاسباتی کرده اند . ممکن است کوبانی سقوط کند ولی ی پ گ و ی پ ژ تسلیم نخواهد شد. نه تسلیم داعشیان و نه تسلیم ترکیه » میدان تقسیم کش » .
با کوبانی و مقاومت افسانه ای اش همین حالا کوبانی های دیگر جوانه زده و می روند که زمین را برای زیست اردوی سرمایه تنگ و تاریک کنند . با کوبانی ، راهی گشوده شده است که آتشفشان های بسیاری در خود دارد . از تهران تا سنندج ، از ترکیه تا آلمان از آمریکا تا کانادا و از جای جای این جهان ندای » بژیت بژیت به ر خوردانی کوبانی » شنیده می شود . در مقابل چشمان ناباور خیلی ها مدلی از دموکراسی مشارکتی و از پائین شکل گرفت و ناسیونالیسم را خرد و حاکشیر کرد و به انترناسیونالیسم غنائی تازه بخشید .
از عروج داعش و در نهایت سقوط کاملش توسط مخلوقانش در تاریخ اثری جز یک لکه ننگین چیزی باقی نخواهد ماند . لکه ائی که بروی آن همه دستاوردهای ضد بشری سرمایه جهانی نوشته شده است .
اما از اردوی انسان و انسانیت ، از کوبانی و مدل خودمدیریتی دموکراتیکش ، از این همه حمایت ها ، همبستگی ها ، افسانه ها ساخته خواهد شد . سینه به سینه نقل خواهد گردید . بر تارک تاریخ ستمدیگان کوبانی نقش ارزنده ای دارد ، داشته و خواهد داشت . کوبانی ، همان جائی که در قرن بیست و یکم » راه کوبانی » خلق و پی گرفته شد .
زنده باد مقاومت کوبانی
#kobane
۱۳۹۳ مهر ۲۱, دوشنبه
کرکس ها بر فراز کوبانی در انتظارند ! انتظاری عبث و بی هوده!
